به یادِ...

به یـــادِ همه ی اونای که دلشون از یکی دیگه گرفته،ولی برای اینکه خودشونو اروم کنن میگن:به

خاطر غروب پاییزه!

به یـــادِ همه ی اونایی که اگه صد لایه ایزوگامشونم بکنی بازم معرفت ازشون چیکه میکنه

به یـــادِ کسی که بهش زنگ میزنی و خوابه،ولی واسه این که دلت رو نشکنه میگه:خوب شد

زنگ زدی باید بیدار میشدم

به یـــادِ دوستی خوبی که مثل خط وسط جاده است،تیکه تیکه میشه اما بازم پا به پاد میاد

به یـــادِ سیم خاردار!که پشت و رو نداره

به یـــادِ بیل که هر قدر بره تو خاک براق تر میشه

به یـــادِ پدری که لباس خاکی و کثیف می پوشه میره کارگری برای سیر کردن بچه اش،اما بچه اش

خجالت میکشه به دوستاش بگه این پدرمه!

اینم رو مسعود گفته:

به یـــادِ اونی که تا آپ میکنه به بهترین دوستش اول از همه خبر میده تا بیاد اول شه

اینم رو مریم گفته:
به یـــادِ اونایی که فقط زمین ازشون شاکیه ..
اونم بخاطر سنگینیه معرفتشون....

و خلاصـــه به یــادِ همه ی اونایی که مارو همین جوری دوست دارند