حرم خدا

بنابر روایتی و بنابر فرمایش حضرت امام:

ذل حرم خداست،در حرم خدا غیر خدا را نباید راه داد

چند وقته که فکر میکنم به جمله ی اماممون

همون که تو انقلاب بوده سراج راهمون

دل حرم خداست و بس،غیر خدا راه نداره

دو دو تا چار تاس بخدا،دیگه منو ما نداره

وقتی خدا توی دله،جانیست برای دیگری

همون که وقتی نباشی،میره سراغ دلبری

همون هایی که یه روزی،یه دل نه صد دل عاشقن

فردای اون روز که میشه،انگار که صد سال فارغن

همونایی که تو دلاشون،اصلا خدا سهم نداره

روشنه این دلا اصلا به خودشون رحم نداره

چند بار و تا کِیما میخوایم دنبال دل پر بزنیم؟

حالا دیگه وقتش نشده به دلامون سر بزنیم؟

شده بپرسیم که چرا عشقای ما دنیائیه؟

چرا دلامون تاریکه؟فکر دلا هر جائیه!

ترسم اینه یه روز بیاد بگن که خیلی دیر شده

آخه جوونیش که گذشت پیر و زمینگیر شده

خوش به حال اونایی که عمریه محترم شدند

دلایی که با چشم باز واسه خدا حرم شدند

شاعر:س.م.س   

     

س.م.س یکی از بچه های محل و فامیلمونه....این شعرم ماله اونه که با اجازش گذاشتم